อาศรมของพระดาบสแห่งสุวรรณภูมิ มีแท่นศิลาก้อนใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง ปูด้วยอาสน์หนังเสือ เป็นที่รองนั่งของพระดาบส

ฤาษีผู้ทรงฌาณอยู่ในชุดห่มสีเปลือกไม้ หนวดเครายาวรุงรัง โพกหัวด้วยผ้า มัดผมเสียบจุกด้วยลำไม้

เบื้องหน้าของพระดาบส... ด้านซ้าย คือ สองสาวพี่น้องแห่งปะทุมดี นั่งพับเพียบบนพื้น บริเวณใกล้ ๆ มีกระรอกวิ่งเล่นอยู่รอบ ๆ ด้านขวา คือ เจ้าชายผจัญบุตร และ พญานุรักษ์ราชองครักษ์ นั่งพับเพียบบนพื้นเช่นกัน

แอนดี้หัวเราะก๊าก

"ลิเกมาก ถึง มากที่สุด ตั้งแต่เคยได้ดูหนังดูละครมา"

สหายพรหมหัวเราะตาม

"ก็เป็นมารยาท การให้เกียรติกันแบบเชื้อพระวงศ์ของคนสมัยนั้น คือ การที่อีกฝ่าย จำชื่ออิสริยยศของอีกฝ่ายได้ มันถือเป็นการให้เกียรติกัน"

"คงท่องได้แม่นละมั้ง ก็ท่าทางองค์หญิงทั้งสอง น่ารักซะขนาดนั้น คงท่องกันทั้งวันทั้งคืนแน่"

องค์หญิงนรีนัดมีสีหน้าเป็นกังวล คิ้วขมวดอยู่ตลอดเวลา เธอถอนหายใจแล้วลุกขึ้นยืน

***************************************************************************

องค์หญิงนรีนัด กับ ดวง และ ดี ถือคบเพลิง ยืนรอข่าวจากนายสาง และ พวก ที่ริมป่าไผ่

เป็นเวลานานพอสมควร กว่าสาง และ พวก จะเดินกลับออกมา

องค์แดงทักขึ้นทันที

***********************************************************************************

เมื่อมั่นใจว่าวิ่งมาไกลจากฝูงหมาป่าพวกนั้น องค์แดงก็รู้ว่าตนเองนั้นหลงป่าเสียแล้ว

แต่ไฟจากคบเพลิงที่เห็นอยู่ในระยะสายตานั้น ทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจขึ้นบ้าง อย่างน้อยก็มีใครสักคนให้เธอได้ถามทาง

***************************************************************************

นายพันนำหีบคัมภีร์มามอบให้พระดาบส พร้อมทั้งเล่าข่าวที่เพิ่งได้รับรู้มาจากบริวารของเขา

การกบฏเกิดขึ้นจากแม่ทัพใหญ่สามคน ยกทหารบุกเข้าพระราชวังตอนเที่ยงคืน โดยการนำของพระเชษฐา

ไม่มีการรบเกิดขึ้น เพราะฝ่ายพระราชวัง ไร้คนบัญชาการ มีแค่ทหารประจำวัง

ราชองครักษ์พาเจ้าธรรมราชา หลบออกจากวังตั้งแต่ก่อนตะวันตกดิน

ฤาษีผู้ทรงฌาน ไม่ได้มีปฏิกริยาตื่นเต้นใด ๆ เมื่อได้ยินที่นายพันเล่า มีแต่คำรำพึงว่า

1, 2 < อ่านหน้า > 4, 5

สั่งซื้อนิยายหมอเถื่อนรวมเล่ม คลิ๊กที่นี่

กลับขึ้นด้านบน  อ่านตอนอื่น