 |
| ||||||
| |||||||
ด้วยวัยเพียงสามสิบห้าปี ธรรม์... จัดว่าเป็นผู้บริหารที่อายุน้อยมาก สำหรับตำแหน่ง 'รองประธานบริหารสายบริหารกลยุทธ์'์ของธุรกิจในเครือไตรสรณ์ วันนี้เขาอยู่ในชุดสูทอาร์มานี่สีเทา กางเกงสีเดียวกับเสื้อสูท เสื้อเชิ้ตสีเหลืองอ่อน ไม่มีเนคไท ภาระในการต้อนรับหุ้นส่วนจากประเทศจีนไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขา ธรรม์จบปริญญาโทด้านการบริหารธุรกิจจากประเทศอังกฤษ ทำให้เขาสามารถพูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านกลยุทธ์ งานหลักของธรรม์ คือ การเป็นเสนาธิการให้กับกลุ่มธุรกิจไตรสรณ์ วางแผนการทั้งกลยุทธ์ และ แทคติค เมื่อครั้งเข้ามาทำงานกับครอบครัวไตรสรณ์ใหม่ ๆ ผู้บริหารอาวุโสหลายท่านได้เห็นผลงานฝีมือการวางแผนของเด็กหนุ่มคนนี้ ไม่น่าเชื่อว่า เด็กอายุไม่ถึงสามสิบ จะรู้จักใช้แทคติคทางธุรกิจได้อย่างแยบยล ควบคู่ไปกับกลยุทธ์ หรือ จะเรียกอย่างง่าย ๆ ว่า เขาวางแผนได้ทั้งงาน ใต้โต๊ะ และ งานบนโต๊ะ ประวัติของท่านรองประธานหม่าฮุ่ยจง แห่งไชน่าโอเวอร์ซี ฯ อยู่ในเอกสารที่เขาถืออยู่ วัลภาเดินเข้ามาหา "คุณธรรม์คะ รถของท่านรองประธานหม่ากำลังจะมาถึงแล้วค่ะ ภาให้รถเข้าประตูหน้า คุณธรรม์ไปรอที่หน้าประตูโถงใหญ่ดีมั้ยคะ ?" ธรรม์พยักหน้า "ได้ ขอบคุณครับ เอ่อ... แล้ว ของต้อนรับ" "ค่ะ ภาเตรียมไว้ให้แล้ว คุณหม่ามากับลูกน้องผู้ชายคนนึง ชื่อ ริชาร์ด เจียง ถ้าคุณหม่า กับ คุณเจียง ใส่สูทมา ภาเตรียมดอกไม้ไว้เหน็บเสื้อสูทสำหรับวีไอพีไว้แล้ว ที่ห้องหลุยส์ ภาให้เขาเตรียมของว่างกับแก้วน้ำชาห้าที่เผื่อไว้" "โอเค ขอบคุณครับ" วัลภาผายมือ "เชิญเลยค่ะ อ้อ... คุณมัณบอกว่า คุณหม่าพอพูดภาษาอังกฤษได้แต่ไม่คล่องนัก ยังไงคุณธรรม์ก็พูดช้า ๆ หน่อย ก็คงไม่มีปัญหา" ธรรม์พยักหน้ารับรู้ ทั้งสองคนเดินมาถึงหน้าห้องโถงรับแขกใหญ่ ที่นี่จะเป็นจุดที่รถยนต์ของแขกต่าง ๆ จะมาจอดเทียบ มีเจ้าหน้าที่ต้อนรับหญิงใส่สูทถือวิทยุสื่อสาร รอต้อนรับอยู่ กล้องวีดิโอถูกตั้งบริเวณชานหินอ่อน หน้าห้องโถงรับแขก ตากล้องวีดิโอเริ่มแพนกล้องจับภาพบรรยากาศหน้าอาคารใหญ่ไปเรื่อย ๆ ช่างภาพชายสองคนยืนรอจับภาพอยู่ใกล้ ๆ เสียงจากวิทยุสื่อสาร แจ้งให้เจ้าหน้าที่ต้อนรับสาว รับรู้ว่า รถเบนซ์สีดำที่กำลังจะวิ่งเข้าประตูใหญ่มานั้น คือ รถที่ท่านรองประธานหม่านั่งมาพร้อมกับลูกน้อง ไม่กี่วินาทีถัดมา รถเบ๊นซ์สี่ประตูสีดำ วิ่งผ่านประตูด้านหน้า วนตามถนนเข้ามา แล้วจอดเทียบที่เชิงบันไดหน้าห้องโถงรับแขก
เจ้าหน้าที่ต้อนรับสองนาย เดินเข้าไปช่วยเปิดประตูด้านหลัง ทั้งซ้าย และ ขวา ท่านรองประธานหม่า ในวัยประมาณห้าสิบกว่าปี ก้าวลงมาจากรถ พร้อมกับ ริชาร์ด เจียง ในวัยประมาณสี่สิบปี ที่ประตูด้านหน้าด้านคนขับ สุภาพสตรีในชุดราตรีสีแดงสด กำลังก้าวลงมาจากรถ ธรรม์ยืนยิ้มรอต้อนรับ เขาสังเกตุจากใบหน้า ก็รู้ทันทีว่าคนไหนคือท่านรองประธานหม่า สตรีในชุดแดงเดินนำบุรุษจีนทั้งสอง ตรงเข้ามาหาธรรม์ แล้วยกมือไหว้ "สวัสดีค่ะ คุณธรรม์ใช่มั้ยคะ ?" ธรรม์ยกมือรับไหว้ "สวัสดีครับ" แล้วเธอก็หันไปหาชาวจีนทั้งสองคน ผายมือมาที่ธรรม์ แล้วพูดภาษาอังกฤษด้วยสำเนียงอเมริกัน "Mister Ma and Mister Richard, I'd like to introduce you the vice president of strategic business planning unit of Traisorn group... Khun Tan" แล้วเธอก็หันมาที่ธรรม์ ผายมือกลับมาที่นักธุรกิจจีน "this is Mister Ma, vice president of China Oversea Land and Investment Group, and Mister Richard the assistant of Mister Ma" ธรรม์ยื่นมือให้ทั้งสองจับ "How are you ? Mister Ma. How are you ? Mister Richard. You are welcome. Nice to finally meet you after I've heard so much about you." ช่างภาพหนุ่มสองคนเริ่มรัวชัตเตอร์จับภาพระหว่างที่ผู้บริหารสองฝ่ายกำลังสัมผัสมือกัน สตรีในชุดแดง แปลสิ่งที่ธรรม์เพิ่งพูดไป เป็นภาษาจีนกลาง "ทาซัว ทาเหิ่นเกาซิ่งเยิ่นซื่อนี่ ฮวนอิ๋งหนี่เมิน ทาซัวทาทิงกั้วเลอหนี่เตอ...." ธรรม์ประหลาดใจที่ได้ยินสาวคนนี้พูดภาษาจีนกลางได้อย่างคล่องแคล่ว ชาวจีนทั้งสองยิ้มอย่างเป็นกันเองเมื่อได้ฟังคำแปลจนครบถ้วน ต่างผงกหัวรับ ธรรม์รีบผายมือเข้าด้านใน "Shall we get inside so you can have a little rest ? We've prepared some refreshments for you." สตรีชุดแดงแปลคำพูดของธรรม์ทั้งหมด กลับเป็นภาษาจีนกลางได้ในทันที ธรรม์มองหน้าเธอ นอกจากเธอมีความรู้ด้านภาษาจีนที่ดีเยี่ยมแล้ว เธอคงต้องมีทักษะในด้านภาษาอังกฤษที่ดีอีกด้วย วัลภาหยิบดอกกล้วยไม้สำหรับกลัดสูท ค่อย ๆ เหน็บเข้ากับชายขอบปกสูทของตัวแทนผู้ลงทุนจีนทั้งคู่เป็นการต้อนรับ แล้วทั้งหมด ก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปในห้องโถง วัลภาเดินนำ ธรรม์ผายมือให้อาคันตุกะชาวจีนทั้งสอง เป็นฝ่ายออกเดินก่อน แล้วเขาเดินตามหลัง คู่กับสตรีชุดแดง ธรรม์หันมาหาสุภาพสตรีที่เดินคู่กับเขา "เป็นคนไทยหรือครับ ?" เธอส่งยิ้มให้ "ใช่ค่ะ" "คุณพูดได้ถึงสามภาษาเลยเหรอครับ ? เก่งมากเลย สำเนียงดีด้วยนะครับ" เธอส่งยิ้มกลับมาให้อีกครั้ง "ขอบคุณค่ะ มีแค่สามภาษานี้ที่พูดพอได้ค่ะ ภาษาที่สี่กำลังเรียน แต่ยังไม่คล่องค่ะ" ธรรม์หัวเราะ "ภาษาที่สี่ ? Oh my God ! What a surprise !" ธรรม์หัวเราะ ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่แตกต่างอย่างฉับพลัน "ขอโทษครับ ผมยังไม่ทราบชื่อเลย คุณมาจากกิจบูรณาใช่มั้ยครับ ?" "ค่ะ ใช่ค่ะ ชื่อเลอหงส์ค่ะ เรียกสั้น ๆ ว่าหงส์ก็ได้ค่ะ" ธรรม์พยักหน้า แล้วอมยิ้ม ความรู้สึกร้อนผ่าวเกิดขึ้นไปทั่วร่างกายเขาในบัดดล
__________________________________________________________________________________________ โดย วีรยาติ นิยาย 'หมอเถื่อน' รวมเล่มฉบับแรก เปิดให้จองแล้ว กดที่นี่
1. สมัครสมาชิก เว๊บบอร์ดที่นี่ (หากไม่สมัครสมาชิก จะโหวต หรือ แสดงความคิดเห็นไม่ได้) และ 2. แสดงความคิดเห็น หรือ โหวต - ชอบตัวละคร ขอเชิญโหวตได้ที่นี่ - อ่าน หรือ แสดงความคิดเห็นที่นี่ เชิญเยี่ยม Facebook หมอเถื่อน (ให้กำลังใจโดยเข้าไป แล้วกด Like หรือ เขียนคำวิจารณ์)
|
|||||||
 |
|||||||
 |
|||||||
