 |
| ||||||
| |||||||
อภิญญาฆราวาสตอน 24 'เนินพระศรี' ออกมาห่างจากตอนที่ 23 ถึง 2 เดือน มีเหตุการณ์ความไม่สะดวกของทีมงานที่ผลัดกันป่วย ผลัดกันมีภารกิจสำคัญ กว่าจะพร้อมก็ผ่านไปสองเดือน ขออภัยเป็นอย่างยิ่ง _____________________________________________________________________ ความคิดเห็นของบางท่านในตอนที่ 23 ยกมาตอบกันตรงนี้ค่ะ คุณ poopharmai ถามว่า "เป้าหมายของ นิยายเรื่องนี้คืออะไร ?" นี่ถือว่าเป็นคำถามที่แสดงออกถึงคุณลักษณะพิเศษของผู้อ่านนิยายหมอเถื่อน คือ ช่างสังเกต ค้นหา วิเคราะห์ คำถามสั้น แต่ก็บ่งบอกได้ว่า ผู้ถาม ติดตามเพราะต้องการรู้ภาพรวมของคอนเซ็ปท์นิยาย คำตอบ คงไม่สามารถตอบแบบประโยคสั้น ๆ ได้ ตอบยาว ๆ ก็ยิ่งยากใหญ่เลย งั้น ! .... เอาแบบตอบไม่สั้นไม่ยาวแล้วกันนะคะ เป้าหมายนิยายหมอเถื่อน (รวมอภิญญาฆราวาส) นั้น สำคัญที่สุด อันดับหนึ่ง คือ ความบันเทิงค่ะ คือ เอาว่าพูดแบบสุดโต่ง ก็คือ สมมุติว่า อ่านแล้วไม่ได้สาระปรัชญาอะไรเลย แต่หากได้ความบันเทิง ทำให้คลายเครียด ทำให้แฟน ๆ ลืมโลกแห่งความเป็นจริงได้ชั่วคราว มีสมาธิจดจ่อ ความรู้สึกผูกพันในตัวละคร มีอารมณ์ขันเกิดขึ้นได้บ้าง ...... เท่านี้ ถือว่าสำเร็จแล้วค่ะ ใช่นะคะ ! ความบันเทิง เป็นจุดที่สำคัญที่สุดที่ ทีมวีรยาติคำนึงถึง ถ้าไม่บันเทิง หยุดเขียนทันที ! แต่เข้าใจว่า คุณ poopharmai ถามถึงปรัชญาโดยรวมของนิยาย ว่า จะสื่อเรื่องอะไร ? คำตอบมีอยู่ ทีมวีรยาติมีเป้าหมายในการเขียน ซึ่ง ถ้าสุดท้ายแล้ว เราสามารถทำให้แฟน ๆ เข้าใจในสิ่งที่เราต้องการจะสื่อได้ นั่นถือว่า ประสบความสำเร็จในจุดนี้ เหตุการณ์ ที่มาถึง ณ ตอนที่ 23 นั้น ยังไม่ถึงจุดที่สรุปปรัชญาโดยรวม ฉะนั้น อยากจะเชิญชวนคุณ poopharmai และ แฟน ๆ ทุกท่าน ให้ติดตามอ่านต่อไป จะค่อย ๆ เก็บใจความต่าง ๆ ได้ทีละน้อย ซึ่ง หากเก็บได้ตรงกับที่เราต้องการสื่อ โล่งอกค่ะ ! แต่ หากเก็บแล้ว ไม่ตรงกับที่เราต้องการสื่อ ถือว่า เราสอบตกค่ะ ... แฮ่ ๆๆๆๆ ! ทีมงานก็ภาวน้า ภาวนา ขอให้ระหว่างทางที่อ่านนั้น ความบันเทิง จะทำให้แฟน ๆ ติดตามต่อไปได้ จนถึงวันที่ท่านสรุปปรัชญาของนิยายได้ หากระหว่างทาง ความบันเทิงหดไป อ่านแล้วก็เบื่อ หิวข้าว ไปนั่งจ้องกำแพงดีกว่า... ถ้าเป็นอย่างนี้ ก็สอบตกค่ะ ! แฟน ๆ ที่ได้อ่านหน้าพิเศษนี้ คงเป็นแฟน ๆ ที่พบกับความบันเทิงตลอดเส้นทางที่ผ่านมา (ใช่หรือเปล่าเอ่ย ?) จึงยังไม่ทิ้งกันไป ขอบคุณสำหรับคำถามของคุณ poopharmai ถึงแม้คำตอบยังไม่ตรงใจคุณ แต่อยากให้คุณ poopharmai รู้ว่า เราเห็นว่าคำถามคุณสำคัญนะคะ และ ขอบคุณ คุณ suhaimee ที่มาย้ำเตือนว่า กำลังรออ่านอยู่ อ่านคำย้ำเตือนของแฟน ๆ แบบนี้ ทำให้พวกเรามีกำลังใจค่ะ ตอบคุณ 9tai : กสิณ 10 มาบู๊กันเหรอคะ ? ช่างจินตนาการจริง ๆ ! เดี๋ยวรออ่านอภิญญาของแพทตี้เถอะค่ะ รับรองว่า คุณ9tai จะไม่ผิดหวังแน่ค่ะ เด็กคนนี้ ถือว่า ..... แฮงโพดค่ะ ! ขอบคุณ คุณ cholboy เกร็ดที่คุณนำมาเสริมนั้น ยอดเยี่ยมค่ะ ทำให้แฟน ๆ คนอื่นได้อรรถรสไปด้วย ตอบคุณ ratsirichanya : หมอเถื่อนเล่ม 2,3,4 มีกำหนดออกปลายเดือนสิงหาคมนี้ค่ะ อีกไม่กี่วัน คงจะได้เห็นตัวจริงนะคะ แฟน ๆ ท่านอื่นอุดหนุนด้วยหรือเปล่าคะ ? ให้กำลังใจ สนพ. พลังเลขหนึ่งไทยกันนะคะ อุดหนุนคนละชุด _________________________________________________________________________________ คศ.1980 หรือ ปี พศ.2523 ที่ USA. มีนางแบบสาวอายุเพียง 14 ปี โฆษณากางเกงยีนส์ ยี่ห้อหนึ่งทางโทรทัศน์ ด้วยประโยค "คุณอยากรู้มั้ยว่า อะไรกั้นกลางขวางอยู่ ระหว่างยีนส์ตัวนี้ กับ ตัวฉัน ? ..... ไม่มีค่ะ !" (เพราะเธอไม่ได้ใส่กางเกงในถ่ายแบบยีนส์ ?!!!????) โฆษณานี้ ทำให้กางเกงยีนส์ยี่ห้อนี้ โด่งดังขึ้นมาในชั่วพริบตา.... Calvin Klein นางแบบสาวนางนั้น ถือว่าเป็นนางแบบที่มีอายุน้อยที่สุด และ โด่งดังที่สุดใน USA บรู๊ค ชีลด์ Brooke Shields ค่ะ ! ชายไทยอายุเกิน 45 ปี คงต้องรู้จักนางแบบดาราคนนี้อย่างแน่นอน เธอแสดงหนังเพียงไม่กี่เรื่องเท่านั้น เรื่องที่ดังมาก ๆ มีอยู่ 2 เรื่อง คือ Blue Lagoon และ Endless Love
Blue Lagoon นั้น บรู๊ค อายุเพียง 14 ปี จำเป็นต้อง นุ่งน้อยห่มน้อย รวมทั้งแก้ผ้าเล่นในบางฉาก เพราะ มันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กสองคนเรือแตกไปติดเกาะ แล้วค่อย ๆ โต แน่นอนค่ะ ! ชายไทยทั้งหลายที่อายุเกิน 45 ปี คงรู้จักเธอแหง ๆ การนำบรู๊ค ชีลด์ มาเกี่ยวพันในนิยาย ก็เพราะคุณป้าสายเนตรนั้น อยู่ในรุ่นนั้น รุ่นที่ชายไทยชอบบรู๊ค ชีลด์ สาวไทยชอบ จอห์น ทราโวลตรา ฟัง เดอะอีเกิ้ล เที่ยวเดอะไนล์ไน๊ท์คลับ วงสตริงไทยเริ่มเป็นที่นิยม เช่น แกรนด์เอ็กซ์ รอยัลสไปร๊ท์ .... โอ้ ! ว่าไปนั่น ! _______________________________________________________________________________ ปี 1978 หรือ พศ 2521 ค่ะ ที่หนังเรื่องนี้ออกฉาย พระเอกมาจากดาวดวงอื่น, มีตาทิพย์มองทะลุสิ่งของ, เหาะได้
Superman ค่ะ คือ หนังภาพยนต์เรื่องนี้ เพลงประกอบ ชื่อ Can You Read My Mind ขับร้องโดย Maureen McGovern ลองอ่านเนื้อเพลงดูนะคะ แล้วสมมุติว่าคุณเป็นสาววัยรุ่น ยืนต่อหน้า ซูเปอร์แมน เนื้อเพลงนี้ทำให้คุณหวั่นไหว สั่นเทาได้หรือเปล่าคะ ? Can you read my mind? คุณอ่านใจฉันได้ใช่ไหม ? Here I am like a kid at a school ฉันเปรียบเหมือนแค่เด็กในวัยเรียน Can you read my mind? คุณอ่านใจฉันได้ ใช่ไหม ? You can fly, you belong to the sky คุณบินได้ ท้องฟ้าเป็นของคุณ If you need a friend,
ถ้าคุณต้องการเพื่อน __________________________________________________________________________
สาบานนะคะ ว่าไม่ได้ค่าจ้างมาโฆษณาร้านนี้ บ้านไม้ชายน้ำ ที่ปากช่อง แต่บรรยากาศก็เป็นแบบนี้จริง ๆ
รูปซ้ายบนนี้ .... บริเวณนี้ เป็นบริเวณที่ คุณธรรม์ และ หงส์น้อย ไปนั่งทานข้าว ติดคลอง โรแมนติคมั้ยนะ ? คงต้องถามทั้งคู่เองว่า โร ไม่โร แต่ดูเหมือนว่า บรรยากาศที่เฉิงตู น่าจะเป็นที่ประทับใจคุณธรรม์มากหลายเด้อ ขนาดจำความประทับใจรสชาติอาหารมาถามต่อได้
มันคือเกี๊ยวที่คนจีนทั้งชาติทานกัน ส่วนหวั่นตัน หรือ เกี๊ยวกวางตุ้งนั้น มีทานกันมากเฉพาะบางส่วนของจีน เช่น ฮ่องกง เสิ่นเจิ้น เลอหงส์ หรือ ซีฟ่ง เป็นจีนมาจากแผ่นดินใหญ่ ฉะนั้น เธอจึงถนัดกินเกี๊ยวแบบเจี่ยวจือนี่เป็นปกติ
ส่วนเสี่ยวหลงเปา ก็คือ ซาลาเปาที่มีเนื้อหมูและน้ำซุปอยู่ภายใน หน้าตาจะดูคล้าย ๆ เกี๊ยวหน่อย ๆ เวลาทานจะใช้ช้อนตัก แล้วงับ เพื่อให้น้ำซุปไม่หก จะไม่ใช้ส้อม หรือ ไม่ใช้ตะเกียบแทงทะลุ เพราะน้ำซุปจะรั่วออกมาจากแป้ง
ข้อแนะนำในการทานเสี่ยวหลงเปา มีนิดเดียวค่ะ คือ มันร้อนค่ะ ! เราดูภายนอกไม่รู้ เรางับเข้าไป จ๊าก ! น้ำซุปร้อน ๆ มันอยู่ในแป้งนั้น ลวกปากค่ะ ฉะนั้น เวลาจะทานเสี่ยวหลงเปา ขอให้ใช้ช้อนตัก แล้วงับดูก่อน น้ำซุปจะไหลเข้าปากบ้าง อยู่ในช้อนบ้าง ไม่เป็นไร แต่ถ้าท่านกล้าหาญ ถึงขนาดอมเข้าไปในปากทั้งอัน แล้วค่อยงับ ..... เอ่อ ..... อันนี้ยากจะจินตนาการค่ะ น้ำซุปลวกปาก น้ำตาไหล แต่ก็คงอายคนข้าง ๆ ทำไงดี ? วิ่งเข้าห้องน้ำไปเลยค่ะ คนที่ไม่เคยทานเสี่ยวหลงเปา แล้วนึกว่าเป็นเกี๊ยว โดนมุขนี้มาเยอะค่ะ ลวกปาก !!! เพราะไม่รู้ว่ามันมีซุปอยู่ข้างในแป้ง สรุปยังงี้ดีกว่าค่ะ เรามาทัวร์ตามรอยหมอเถื่อนกันดีมั้ยคะ ? จะพาไปชิมอาหารที่ตัวละครเคยพาไป เฉิงตูเนี่ยนะ ? อ้อ... หาในเมืองไทยทานได้ค่ะ พวกเจี่ยวจือ เสี่ยวหลงเปา ดาดดื่นเยอะแยะ หรือ จะให้พาไปบ้านไม้ชายน้ำ ? หรือ จะเปิดคลาสสอนเต้นรำ สเต็ป ทัช แบบรุ่งกับหงส์ ? ______________________________________________________________________________
๋Jay Chou ... โจวเจี่ยหลุน (ไต้หวัน) ปี พศ. 2546 Jay Chou ได้รับรางวัล Best Asian Artist, ปี 2551 ได้เป็นหนึ่งศิลปินที่ประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ เชิญเข้าร่วมแสดงในงานเปิดกีฬาโอลิมปิคเกมส์ ที่ปักกิ่ง ทำไม ต้อง Jay Chou ? ทำไมหงส์ถึงชอบศิลปินคนนี้ ? เบื้องลึกที่หงส์ไม่ได้ตอบคุณธรรม์ คือ เจย์ โชว มีบุคลิกส่วนตัวคล้ายกับหงส์ คือ ชอบเก็บตัว เงียบ ไม่พูดมาก ปัจจัยหนึ่งอาจมาจาก เจย์โชว ผ่านสภาพครอบครัวที่พ่อแม่หย่าร้าง ทำให้เขาเป็นคนที่ดูลึกลับ ส่วนตัวหงส์เอง อยู่ไม่เป็นที่จึงไม่มีเพื่อนในชีวิต ก็ไม่รู้ว่าใครโชคดีกว่าใครนะคะ ดูลึกลับทั้งคู่ แต่ลึกลับนั่นก็คือเสน่ห์ หลังจากตอนนี้ไป จะมีตอนที่หงส์จะพูดถึงหนังที่ เจย์ โชว เป็นคนสร้าง เป็นผู้กำกับ อุบไว้ก่อนแล้วกันนะคะ ไว้รอให้ถึงตอนนั้นแล้วรู้พร้อมกันว่า หงส์จะมีผลงานอะไรของเจย์ โชว มาเล่าให้พวกเราอ่านกัน _________________________________________________________________________________ สำหรับตอนที่ 24 นี้ เรามีคำถามให้ท่านได้ร่วมสนุก ความจริงอยากจะถามใจความของเนื้อหา เช่น ท่านคิดอย่างไรกับความคิดที่เปลี่ยนไปของทอม ? แต่.... ถามแบบนี้ แฟน ๆ ต้องใช้เวลานึกกันมากมาย และ คำตอบ อาจจะมีผลต่อความมั่นคงของผู้แต่งได้ ฮ่า ๆๆๆๆ ! ฉะนั้น เราจึงตั้งคำถามเบา ๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวกับการเดินเรื่องดีกว่า คำถาม คือ "ท่านชอบเกี๊ยวชนิดไหน มากกว่ากัน ระหว่าง เจี่ยวจือ (เกี๊ยวซ่า) และ หวั่นตัน ?" ผู้ใดลืมตอบคำถาม ก็จะถูกลงโทษ ไม่ให้อ่านตอน 25 ค่ะ โหดมั้ย ? แต่... admin ก็จะส่งข้อความไปเตือนเองค่ะ ว่าท่านโพสต์แล้วแต่ลืมตอบคำถาม แหม ! ไม่โหดขนาดนั้นหรอกค่ะ มีการเตือนให้กลับมาตอบคำถาม ผู้ที่แสดงความคิดเห็น และ ตอบคำถามนี้ รออ่านตอน 25 ได้ก่อนใครเลยนะคะ ขอเชิญแสดงความคิดเห็นได้ โดยกดที่นี่
|
|||||||
 |
|||||||
 |
|||||||
เกี๊ยวแบบเจี่ยวจือ เมืองไทยมีขายมั้ย ? ..... มีค่ะ ! ลองเข้าไปดูที่ลิ้งค์แนะนำอาหารร้านนี้แล้วกัน 
